Nu in de boekwinkel: de nieuwste meesterproef van rasverteller Harm de Jonge!

Mijn opa kon alles gebruiken wat anderen weggooiden. De werkschuur achter ons huis ligt dan ook barstensvol met spullen die hij uit het grofvuil viste. En toch voelt het er nu leeg en stil. Opa zit namelijk niet meer aan de werktafel te knutselen en we zullen hem hier ook niet zo snel meer terugzien. Er is gisteren namelijk iets ergs met hem gebeurd. Mam dacht dat het een beroerte was. Dokter Bartolli gaf haar gelijk. Hij legde me uit dat er in een mensenhoofd hersendoosjes zitten waar je alles in bewaart wat je weet. Bij mijn opa waren die doosjes van de plank gevallen, leeg gekieperd als het ware, en nu was het in zijn hoofd een rommeltje van jewelste. We zagen dat zijn mond wel steeds open zakte, maar zonder dat er woorden uitkwamen. Zijn hoofd was leeg: alles wat hij geweten had was weggewaaid en wapperde nu ergens in een struikje in de wind.

Uit: 'De Vogeltjesklok' door Harm de Jonge.

De omslagillustratie is gemaakt door Jeska Verstegen.