Ilon Wikland werd in 1930 in Estland geboren en kwam in 1944 als vluchteling naar Zweden. In 1953 solliciteerde ze naar een baan als illustratrice bij uitgeverij Rabén & Sjögren. Daar kwam ze in contact met Astrid Lindgren, die juist de laatste hand had gelegd aan haar boek Mio, mijn Mio. Zij zag onmiddellijk dat het werk van Ilon Wikland buitengewoon goed bij haar eigen werk zou kunnen passen, en de daaropvolgende  proefopdracht zou een voorbode vormen van een langdurige en productieve samenwerking.

Naar eigen zeggen werd Ilon Wikland in hoge mate door Astrid Lindgren geïnspireerd: zoals de laatste altijd schreef voor ‘het kind in zichzelf’, zo tekent Ilon Wikland ook voor de in haar aanwezige eeuwige jeugd.

In 1969 ontving Wikland de Elsa Beskow-medaille voor haar gehele oeuvre.