Kroniek van een vriendschap is het belangrijkste autobiografische document van en over Dmitri Sjostakovitsj, een van de grootste componisten van de twintigste eeuw.
Dmitri Sjostakovitsj schreef van de vroege jaren dertig tot aan zijn dood in 1975 regelmatig aan zijn vriend en secretaris Isaak Glikman. De opgenomen brieven geven een beeld van een van de belangrijkste twintigste-eeuwse componisten die onder moeilijke omstandigheden moest werken. De kern van Kroniek van een vriendschap is een collectie van 288 brieven, waarvan de eerste dateert uit 1941 toen beide correspondenten waren geëvacueerd uit Leningrad.

Glikmans gedetailleerde verslag van het leven van Sjostakovitsj tijdens de terreur van het Stalin regime in de jaren dertig maakt het gebrek aan brieven uit deze periode meer dan goed. Het boek is een zeer persoonlijke biografie in de vorm van brieven van de componist. De authentieke stem van Sjostakovitsj die hieruit naar voren komt wordt door Glikman gebruikt als basis voor uitleg en herinneringen aan het leven van Sjostakovitsj.
Uit het boek komt een portret naar voren van een complexe en gevoelige persoonlijkheid, uitgerust met een grote morele integriteit, menselijkheid, compassie en een groot en ook zichzelf niet ontziend gevoel voor humor.Kroniek van een vriendschap bevat een rijkdom aan belangrijke feiten met betrekking tot data van composities, eerste opvoeringen, belangrijke gebeurtenissen etc. 
Maar de brieven laten veel meer zien. Diepe zieleroerselen, gekwelde gevoelens, vooral over zijn immer voortschrijdende ziekten, zijn preoccupatie met de dood en de artistieke en morele consequenties van het leven onder een ideologisch tiranniek regime.