Tsjechov was, toen hij eind 1898 voor het eerst een brief van Gorki ontving, op Tolstoj na de beroemdste levende schrijver van Rusland. Toen Alexej Maximovitsj Pesjkov zijn eerste brief aan Tsjechov schreef, was zijn schrijverscarrière onder het pseudoniem Gorki (‘de bittere’) nog maar pas begonnen. Maar zijn ster steeg snel, en luttele jaren later was hij wereldberoemd.Tsjechov en Gorki onderhielden ondanks grote verschillen in levensvisie en schrijfstijl een bijzondere vriendschap. Van 1898 tot 1904, schreven zij elkaar 93 brieven, briefkaarten en telegrammen, 54 van Gorki aan Tsjechov en 39 van Tsjechov aan Gorki.
Tijdens het lezen van deze briefwisseling ontstaat een beeld van zowel Tsjechov als Gorki. Uiteenlopende onderwerpen als Tsjechovs tuberculose, de verbanning van Gorki en de relatie van Tsjechov met Olga Knipper komen ter sprake. Tegelijkertijd krijgt men een beeld van de roerige negentiende-eeuwse Russische maatschappij en het literaire leven. Duidelijk zichtbaar is dat Tsjechov geen politieke overtuiging aanhing. Hij was niet minder sociaal bewogen dan Gorki, maar zag meer in geleidelijke verbetering dan in een revolutie. Gorki was van mening dat er radicale veranderingen nodig waren en zou zich uiteindelijk aansluiten bij de bolsjewieken van Lenin. Gorki wordt door het tsaristische bewind dan ook regelmatig onder politietoezicht gesteld en verbannen. De brieven van Gorki waarin hij studentendemonstraties beschrijft en de verveling en uitzichtloosheid tijdens zijn verbanning, behoren tot de mooiste van deze briefwisseling.
Ter afsluiting van deze correspondentie zijn delen van twee aangrijpende brieven opgenomen die Gorki na de dood van Tsjechov aan zijn vrouw schreef.